Grauburgunder

Wiadomości z DWI

Grauburgunder

Ruländer w wersji nowoczesnej

Grauburgundery to przeważnie wina wytrawne, średnio zbudowane i o podkreślonej kwasowości, podczas gdy Ruländer to często wino treściwe o wyraźnie zaznaczonej słodyczy.


Uprawa

Grauburgunder daje wysokie plony oraz pozwala uzyskać, jeżeli jest to pożądane, wysoka wagę moszczu. Dzieki temu, że budowa grona jest ścisła, odmiana ta jest bardziej podatna na pleśń szlachetną, niezbędną do uzyskania szlachetnych win słodkich. Odmiana ta nie jest zbyt podatna na choroby oraz mrozoodporna. Udaje się szczególnie dobrze na winnicach tarasowych o podłożu lessowym, ale także na glebach wapiennych oraz na kamienistym gruncie. Gleby gliniaste są dla niej mniej odpowiednie. Często i z powodzeniem stosowane są zabiegi redukcji plonu oraz przerzedzania gron.

Znaczenie

Odmianę Grauer Burgunder znajdziemy dziś nie tylko w Europie Środkowej, ale także i za oceanem. W Niemczech odmiana ta znów zyskała na znaczeniu. Obecnie obsadzone nią są prawie 5800 ha, co odpowiada 5% powierzchni niemieckich winnic. Niegdyś określano Grauburgundera przeważnie synonimem „Ruländer“. Odnosiło się to jednak przeważnie do słodkich i treściwych win, podczas gdy mianem Grauer Burgunder określa się przeważnie wina wytrawne. Zwłaszcza badeńscy winiarze przykładają szczególna wagę do tej odmiany uprawiając ją na ponad 10% powierzchni swoich winnic, co daje około 1800 ha. W Palatynacie oraz Hesji Nadreńskiej uprawia się tę odmianę na ponad 1200 ha, a w regionie Nahe na około 200 ha. W dziewięciu z trzynastu niemieckich regionów winiarskich Grauburgunder zaliczany jest do odmian kategorii „Classic”. 


Jak smakuje najlepiej

Młody, lekki, wytrawny bądź półwytrawny Grauburgunder to dobre wino na lato. Wytrawne wina klasy Kabinett oraz Spätlesen pasują dobrze do owoców morza, wyrazistych ryb morskich, makaronów, jagnięciny, młodej dziczyzny oraz dzikiego ptactwa, a także do dojrzałych serów miękkich. Wina winifikowane w małych beczkach dębowych komponują się z intensywnymi potrawami z jagnięciny oraz lekkimi daniami z dziczyzny, np. z ptactwa dzikiego lub sarniny. Owocowo-słodkie wina klasy Spätlese bądź też szlachetnie słodkie klasy Auslese pasują szczególnie dobrze do tłustych serów pleśniowych oraz do deserów z miodem, migdałami czy marcepanem. 


Winifikacja i smak

Grauburgundery często winifikowane są w zbiornikach ze stali szlachetnej, w dużych beczkach drewnianych, ale także i w małych beczkach typu barrique z zastosowaniem fermentacji malolaktycznej. Grauburgundery to przeważnie wina wytrawne, średnio zbudowane i o podkreślonej kwasowości, podczas gdy Ruländer daje często treściwe wina o wyraźnej słodyczy. W zależności od metody winifikacji oraz od klasy, wina maja barwę bladożółtą, złocisto-żółtą aż do bursztynowej. Z Grauburgunderami kojarzone są przeważnie aromaty zielonych orzechów, migdałów, świeżego masła a także aromaty owocowe – gruszki, owoców suszonych oraz rodzynek, ananasa i owoców cytrusowych. Oprócz tego występują także nuty warzywne przypominające zielona fasolkę czy świeżą paprykę.