Hoflößnitz
To prawdziwa kolebka saksońskiej uprawy winorośli: saksońscy elektorzy świętowali zbiory winogron w winnicy Hoflößnitz i tutaj wynaleziono słynną Sachsenkeule - i jest domem dla 600-letniej tradycji winiarskiej.
Saksoński ród książęcy Wettin posiadał winnicę w Lößnitz uprawianą przez pięć wieków. Aż do XIX wieku posiadłość była centrum dworskiej uprawy winorośli i miejscem uroczystości.
Dzisiejsza nazwa „Hoflößnitz“ została po raz pierwszy wymieniona w dokumencie 14 stycznia 1622 roku. W 1650 r. elektor Johann Georg I zlecił budowę zamku obok tłoczni Lust- und Berghaus. Jego syn Johann Georg II co roku świętował tu winobranie. Jego nadwornym malarzem był Holender Albert Eckhout, który udekorował salę bankietową na górnym piętrze 80 obrazami umieszczonymi w kasetonowym suficie, imponująco przedstawiającymi ptasie życie Brazylii. Drewniane ściany sali i przylegające do niej prywatne pokoje pary elektorskiej są również ozdobione malowidłami panelowymi.
O tym, jak bardzo wszystko kręciło się tutaj wokół uprawy winorośli w XVII wieku, świadczy mała książeczka o uprawie winorośli napisana przez administratora winnicy elektorskiej i urzędnika Johanna Paula Knohlla w 1667 roku w Hoflössnitz. Był to komentarz do regulaminu winnic elektorskich z 23 kwietnia 1588 r. i zawierał kanon 24 stałych zasad pracy w winnicach, uzupełniony o jego własne doświadczenia. Aż do XIX wieku było to standardowe dzieło saksońskiej uprawy winorośli. Elektor August Mocny (1677–1733) zapraszał na swoje polowania
do Hoflößitz i organizował imprezy taneczne z degustacją wina – mówi się, że były to wystawne festiwale wina. Za jego czasów zbudowano również Winzerhaus, z salą degustacyjną, Kellerstube, w piwnicy winnej dla elektora.
W 1843 r. Hoflössnitz otrzymało status winnicy państwowej i pozostało nią aż do upadku uprawy winorośli w Lößnitz, spowodowanego głównie filokserą w 1889 r. Tradycja uprawy winorośli została wznowiona w 1911 r., kiedy założono stację szczepienia winorośli. Jej dyrektorem od 1916 r. był radca rolny Carl Pfeiffer, ojciec odrodzenia uprawy winorośli w Saksonii. Od 1913 r. ponownie obsadzał Lößnitz nową winoroślą, a w 1916 r. przejął zarządzanie stacją szczepienia winorośli, z której w 1927 r. wyłonił się instytut badań i nauczania winorośli. Za czasów Pfeiffera wynaleziono również specjalność: aby zwiększyć atrakcyjność win z doliny Łaby, w 1931 r. w Hofl ö ß nitz wynaleziono Sachsenkeule, dużą butelkę w kształcie maczugi.
Tradycja kultury winiarskiej i uprawy winorośli jest dziś kontynuowana przez założoną w 1998 roku Fundację Muzeum Winiarstwa Hoflössnitz, z winiarnią, muzeum winiarstwa i winiarnią, które działają zgodnie z wytycznymi ekologicznymi. Winiarnia uprawia prawie osiem hektarów winnic zgodnie z wytycznymi kontrolowanej ekologicznej uprawy winorośli. Królewski dom wypoczynkowy i górski jest obecnie zamkiem muzealnym i mieści stałą wystawę poświęconą historii uprawy winorośli w Dolinie Łaby.
&Czasy otwarcia
Wtorek - niedziela: 11:00 - 17:00
Zwiedzanie z przewodnikiem:
Sobota i niedziela: 11:00
