Fragment kościoła Wormser Liebfrauenstift

Wormacja jest miastem winiarskim od czasów przybycia Rzymian nad Ren. W średniowieczu Pieśń o Nibelungach wychwala dobre wino na burgundzkim dworze królewskim w Wormacji. Zamiłowanie do tych win zostało przekazane wszystkim kościelnym i świeckim władcom Wormacji w ciągu następnych stuleci.

Pośród winnic stoi kościół parafialny „Liebfrauen“ – gotycka bazylika jak z obrazka. Budowano ją od 1267 do 1465 roku, głównie jako kościół kolegiacki i miejsce pielgrzymek. Cudownych właściwości przypisywano naturalnej wielkości obrazowi Madonny z 1460 roku, który szybko stał się celem licznych pielgrzymek maryjnych.

Pielgrzymom odwiedzającym Liebfrauenstift mnisi, jak głosi legenda, podawali wino rosnące wokół kościoła. Smakowało im ono tak bardzo, że twierdzili, iż piją „mleko naszej ukochanej Pani”. Miejsce to, według legendy, nazwano wówczas „Liebfraumilch” (Mleko Najświętszej Marii Panny). Nazwa ta po raz pierwszy pojawiła się w piśmie w relacji podróżniczej Anglika Maximiliena Missiona z 1687 roku. Od tego momentu nazwa Liebfraumilch oraz związane z nią niemieckie wino znad Renu rozpoczęły triumfalny marsz na cały świat.

Anglia była ważnym rynkiem eksportowym dla winiarzy z Wormacji, zwłaszcza dla domu handlującego winem P. J. Valckenberg. Valckenberg to nazwa najstarszego rodzinnego domu handlującego winem w Niemczech (założonego w 1786 r.); winnica Liebfrauenstift należąca do Valckenberg posiada 90% winnic wokół kościoła Liebfrauenkirche. W tej lokalizacji znajduje się czterech innych współwłaścicieli: winnice Worms Schembs, Spohr i Männchen, a także winnica Gutzler z Gundheim.

W połowie XIX wieku Valckenberg eksportował swoje oryginalne Liebfraumilch i wina z innych najlepszych winnic na wszystkie kontynenty. Był pierwszym głównym eksporterem niemieckich win aż do pierwszej wojny światowej. Jeszcze na przełomie XIX i XX wieku Liebfraumilch często figurowała jako rarytas na międzynarodowych kartach win i była droższa niż wielkie wina z Bordeaux.

Nazwa „Liebfraumilch“ sama w sobie nie była chroniona – w 1834 roku pionier uprawy winorośli Philipp Bronner zapisał obowiązującą wówczas zasadę: „… mówi się, że rzeczywisty Liebfrauenmilch rośnie tylko tak daleko, jak wieża rzuca swój cień.“

Brak przepisów pozwolił winiarzom i handlarzom znad Renu oznaczać swoje wina etykietą Liebfraumilch, co przy ograniczonej dostępności oryginału doprowadziło do rozkwitu handlu winem.

W 1908 roku, po wypuszczeniu nazwy Liebfraumilch, Valckenberg postanowił chronić pochodzenie oryginalnego Liebfraumilch. Od tego czasu miejsce to nosi nazwę Liebfrauenstift-Kirchenstück; obejmuje 14,3 hektara winnic i jest klasyfikowane jest sklasyfikowane jako najwyższej jakości parcela „Großes Gewächs Rheinhessen“ VDP. A na tym terenie dominuje jedna odmiana winorośli: riesling.