Lemberger

Uprawa i znaczenie

W przypadku Lembergera, w ciągu ostatnich lat i dekad obserwowano stopniowy, ale stały wzrost liczby winnic. Podczas gdy w latach 80-tych zaledwie 400 - 500 hektarów było obsadzonych tą odmianą, w połowie lat 90-tych statystycy naliczyli nieco poniżej 1000 hektarów. Obecnie Lemberger  jest suprawiany na 1.929 hektarach winnic (2022). Odmiana ta uprawiana jest prawie wyłącznie przez wirtemberskich winiarzy ( 1.769 ha) . W tym regionie Lemberger zajmuje 16 procent powierzchni wszystkich winnic.

Lemberger lubi ciepły klimat i miejsca osłonięte przed wiatrem, ponieważ wcześnie wypuszcza pędy a późno dojrzewa. Odmiana ta stawia najwyższe wymagania co do położenia oraz średnie co do jakości gleby. Udaje się szczególnie dobrze na głębokich, żyznych glebach lessowo-gliniastych i przynosi średniej wielkości plon. Ta wirtemberska specjalność osiąga w winnicach o dobrym położeniu najwyższą jakość.

Winifikacja i smak

Lemberger trafia do konsumentów pod różnymi postaciami. Są z jednej strony lekkie wina o aromatach owocowych, a z drugiej wina czerwone o dużej zawartości garbników i ekstraktu, produkowane na bazie dojrzałych wyselekcjonowanych winogron klasy Spätlese i Auslese. Wina te najczęściej mają intensywną czarno-czerwona barwę. Ich aromat może być zarówno skromny, jak i bardziej wyrazisty, przypominający jeżyny, czereśnie, a także wiśnie, śliwki, porzeczki, agrest, bez, banany i kakao bądź też naznaczony nutami warzywnymi, takimi jak zielona fasolka czy zielona papryka. Wina te, w zależności od sposobu winifikacji, są w smaku owocowe bądź wyraźniej wskazują na obecność garbników i mają długi koniec. Dzięki odpowiedniej strukturze kwasowości, ekstraktu oraz garbników lekko cierpkawy Lemberger może być długo przechowywany. Niekiedy, jeżeli wino to dojrzewa w małych beczkach dębowych, zyskuje południowe ciepło i szyk. Część ambitnych winiarzy oraz spółdzielni winiarskich produkuje wino z Lembergera oraz Trollingera i w zależności od udziału danej odmiany nazywają ją „Lemberger z Trollingerem” bądź „Trollinger z Lembergerem”. Wyjątkowym rarytasem jest musujący Lemberger.

Lekki, owocowy typ Lembergera, podobnie jak słynne „wirtemberskie ćwiartki” ( kubek do wina o pojemności 0,25 l) jest idealny do przekąsek i letniego grillowania. Taniczny Lemberger dobrze komponuje się z  wiejskimi pasztetami, potrawami z grilla, szwabskim rostbefem, intensywnie przyprawionym dziczyzną, pieczonym drobiem, dzikim ptactwem, duszonym mięsem, jagnięciną, ciepłym rostbefem, chudym serem pleśniowym, serem feta oraz dojrzałymi serami górskimi

Historia

„Blauer Limberger” to nazwa, pod którą odmiana ta została sklasyfikowana, „Lemberger” oraz „Blaufränkisch” to synonimy, którymi można określać niemieckie wina wyprodukowane z tej odmiany. Późno dojrzewające grona Lembergera pochodzą najpewniej z winnic położonych w dolnym biegu Dunaju. Lembergera uprawiano w Austrii już w drugiej połowie XVIII wieku, gdzie znaleźć go można jeszcze dziś w regionie Burgenland w okolicach Wiednia pod nazwą Blaufränkisch. Na Węgrzech nosi miano Kékfrankos. W XIX wieku towarzystwo działające na rzecz poprawy jakości wina „Weinverbesserungsgesellschaft” przyczyniło się do wycofywania odmian wysokoplonujących oraz rozpowszechniania najlepszych odmian (jak np. Lembergera) w Królestwie Wirtembergii. Wirtemberski Lemberger uchodził za domowy trunek pierwszego prezydenta Republiki Federalnej Niemiec Theodora Heussa, ale mówi się o tym, że książę Bismarcku oraz Napoleon, również cenili sobie tę odmianę.Zgodnie z najnowszymi ustaleniami Instytutu Julius-Kühn, Blaue Zimmettraube i Weißßer Heunisch są rodzicami Blaufränkisch.

W skrócie

• Krzyżówka Blue Cinnamon Grape x White Heunisch
• Najwyższe wymagania dotyczące winnic, średnie wymagania dotyczące uprawy
• Wczesne pączkowanie, późne kiełkowanie
• Aromat: porzeczki, jeżyny, wiśnie, maliny
• Smak: owocowy lub taninowy z długotrwałym finiszem, średnia kwasowość